Zima na północy Norwegii to coś więcej niż tylko piękne krajobrazy pokryte śniegiem. To czas, kiedy przyroda odsłania swoją dziką, surową stronę, a ja staję przed możliwością głębszego odkrycia siebie, obserwując otaczający mnie świat. Patrzę również wtedy na wyobrażenie tego, co doprowadza mnie do poczucia spełnienia i jest to na pewno obcowanie z przestrzenią. Moją miarą tego, co nazwałabym „dobrostanen”, w stosunku do siebie, jest głębszy entuzjazm w stosunku do wzbogacających życie doświadczeń, które wcześniej były ukryte.

Region Finnmark, oddalony od cywilizacji, to miejsce wyjątkowe – daje mi poczucie samotności, ciszy, i przestrzeni, która pozwala na prawdziwe zanurzenie się w moich własnych myślach. I choć mogłoby się wydawać, że joga, która narodziła się w słonecznych Indiach, nie pasuje do mroźnej Norwegii, to właśnie tutaj, w niskich temperaturach, mogę doświadczyć jej terapeutycznego wpływu na ciało i duszę. To właśnie, tak wiele mi daje, ponieważ spędzam czas na północy Norwegii, kierując się wyraźnym odczuciem celu, i w tym pomaga ashtanga yoga.

Północ Norwegii – Miejsce, Gdzie Natura Rządzi Samotnie

Północ Norwegii, a zwłaszcza Finnmark, to miejsce, które naprawdę daje poczucie odcięcia od świata. Północna Norwegia, szczególnie region Finnmark, to obszar, który sprawia wrażenie izolacji od reszty świata. Kiedy tylko stąpam po tych zaśnieżonych, opustoszałych terenach, odczuwam, jakby czas zwalniał, a panująca wokół mnie cisza zaczyna wyrażać więcej. Finnmark to miejsce, w którym brakuje miejskiego zgiełku, tłumów i sztucznego oświetlenia – pozostaje tylko natura w swojej najczystszej postaci. Z jednej strony może to być przytłaczające, ale stwarza to okazję dla mnie do głębszego kontaktu, co w codziennym życiu w Katowicach bywało trudne. 

Kiedy zaangażuję się w czynność bycia w przyrodzie, zgodnie z porą roku, czuję się po prostu dobrze.

Joga w Mroźnym Klimacie – Wyjątkowe Przeżycie

Praktyka jogi w surowym klimacie Finnmarku jest jak medytacja w ruchu. Wyobraź sobie – stoisz na macie, wokół ciebie mróz, czujesz zimne powietrze na twarzy, a twoje ciało zaczyna się rozciągać, wydłużać, wręcz ożywać.

Rozciąganie w takich warunkach to prawdziwe wyzwanie, ale właśnie wtedy asany zyskują inny, głębszy wymiar. Nawet jeśli praktykujesz w domu to aura ma na ciebie wpływ.

Kiedy temperatura spada poniżej zera, a bywają i takie temperatury jak -25 C, ciało potrzebuje większej uwagi i staranności. Rozciągając mięśnie, czuję, jak krążenie się poprawia, a energia zaczyna krążyć intensywniej. To niesamowite, jak w tych warunkach każdy ruch ma swoją wagę, a każda pozycja uczy mnie, wsłuchania się w siebie. Nawet jak odkręcę grzejnik na +30 C, to ciało i tak czuje, że na zewnątrz jest burza śnieżna.

Oddalenie od cywilizacji działa jak reset dla umysłu, pozwalając na głębsze wejrzenie w siebie i lepsze zrozumienie tego, co naprawdę ważne. Odkryć to, co czyni mnie szczęśliwą, bez bazowania wyłącznie na tym, co innych dookoła czyni szczęśliwymi.

Skupienie i Efektywność w Oddaleniu od Cywilizacji

Praktyka jogi w oddaleniu od cywilizacji, bez telefonu, hałasu, bodźców z zewnątrz, to całkowicie inne doświadczenie. Brak zakłóceń pozwala na pełne skupienie – tutaj jestem tylko ja, moja mata i oddech. Każda asana jest bardziej świadoma, każde przejście bardziej wyczuwalne. Efektywność ćwiczeń wzrasta, ponieważ całą uwagę poświęcam ciału i umysłowi, bez rozpraszaczy. Oddalenie od cywilizacji działa jak reset dla umysłu, pozwalając na głębsze wejrzenie w siebie i lepsze zrozumienie tego, co naprawdę ważne.

Finnmark – Naturalna Świątynia dla Ciała i Duszy

Finnmark to miejsce, gdzie joga nabiera nowego wymiaru. Mimo że joga powstała w Indiach, to jej praktyka w surowym klimacie Norwegii jest czymś absolutnie wyjątkowym. W Finnmarku nie potrzebuję żadnych dodatkowych bodźców – natura sama w sobie działa jak terapeuta, a jej górski krajobraz sprzyja refleksji. Rozległe przestrzenie, cisza, śnieg pod stopami i zimne powietrze tworzą naturalną świątynię, w której ciało i dusza mogą odpocząć i odnaleźć równowagę. W Finnmarku joga staje się medytacją w ruchu, a każdy oddech harmonizuje z rytmem przyrody. W otoczeniu majestatycznych gór, fiordów i dzikiej przyrody, czuję, jak mój umysł się uspokaja, a serce otwiera na nowe doświadczenia. Każda asana nabiera nowego znaczenia, gdy wykonuję ją na tle krajobrazu, który zdaje się być stworzony do refleksji i introspekcji.

Zimowa aura sprawia, że każdy ruch jest bardziej świadomy, a każda chwila staje się cennym doświadczeniem. Gdy wykonuję pozycję wojownika, czuję się jak część tego dzikiego świata, a moje ciało staje się silne i elastyczne jak otaczające mnie elementy natury.
W Finnmarku znajdę również społeczność ludzi, którzy dzielą tę samą pasję. Razem praktykujemy, wymieniamy się doświadczeniami i inspirujemy się nawzajem. Te wspólne chwile sprawiają, że joga staje się nie tylko indywidualną praktyką, ale i sposobem na budowanie głębokich relacji.

To ogromna szansa i otwarcie się na nigdy wcześniej nie doświadczane życie.

Z każdą praktyką w tym niezwykłym miejscu, odkrywam, że joga to nie tylko ćwiczenia fizyczne, ale także podróż do wnętrza siebie. W Finnmarku, w objęciach natury, uczę się akceptować siebie, zrozumieć swoje emocje i odnaleźć wewnętrzny spokój. To tu, w sercu Norwegii, joga staje się moim osobistym rytuałem, który łączy mnie z ziemią, niebem i wszystkim, co mnie otacza. 

Zakończenie

Zima na północy Norwegii, połączenie natury i jogi w dzikich rejonach Finnmarku to doświadczenie, które nie tylko uspokaja, ale i wzmacnia. Rozciąganie w mroźnym klimacie przynosi niezwykłą żywotność, a cisza i brak zewnętrznych zakłóceń sprzyjają pełnej koncentracji. To tutaj, w bezludnych zakątkach, mogę odnaleźć prawdziwy spokój i wsłuchać się w siebie. Finnmark zaprasza wszystkie kobiety, które chcą odkryć coś więcej – siebie. Podczas sesji jogi na śniegu, każdy oddech staje się świadomym aktem obecności. Mroźne powietrze wypełnia płuca, a każdy ruch przybliża mnie do harmonii z otaczającą przyrodą.

Każda pozycja jogi, od klasycznego psa z głową w dół po bardziej zaawansowane asany, staje się nie tylko ćwiczeniem fizycznym, ale także medytacją w ruchu. W miarę jak moje ciało rozciąga się i wzmacnia, umysł zyskuje klarowność, a serce otwiera się na nowe możliwości.

Po sesji przychodzi czas na refleksję przy kominku, gdzie mogę ogrzać się przy płomieniach i pić herbatę z termosu. Rozmowy stają się głębsze, a przyjaźnie zacieśniają się w atmosferze intymności i zaufania. To tutaj, w tym dzikim sercu Norwegii, zaczynam rozumieć, że każda z nas ma w sobie nieograniczoną moc, która tylko czeka, by ją odkryć.

Zima w Finnmarku to nie tylko czas na relaks, ale także na odnowę, odkrycie, a przede wszystkim na miłość do samej siebie. I choć zima jest surowa, to w jej sercu kryje się prawdziwa magia, która pozwala mi rozkwitnąć. Kiedyś w kontakcie z innymi zdawało mi się zapominać o świadomości ciała. Niemniej jednak, dopiero w ciszy Finnmarku, uświadomiłam sobie sygnały niezamierzone, czyli takie które nieintencjonalnie były lub są wysyłane do mnie.

Uświadomiło mi to, że muszę skupić się na świadomości ciała, ale również na badaniu doświdczeń cielesnych w powiązaniu z sygnałami w relacji.

Uściski! Renia